Muhammadning vorislari

Muhammad alayhissalomning vorislari islom tarixining birinchi asrida musulmon jamiyatini bir necha boʻlinmalarga boʻlgan markaziy masala boʻlib, bu mazhablar orasida eng koʻzga koʻringani islomning shia va sunniy tarmoqlari boʻlgan. Islomning sunniy mazhabi, Abu Bakrni saylov asosida Muhammadning qonuniy vorisi boʻlganini taʼkidlaydi. Islomining shia mazhabidagi fikrlarga koʻra, Ali ibn Abu Tolib Islom paygʻambari Muhammadning vorisi boʻlgan.

Vorislikka oid qarama-qarshi fikrlar, avvalambor, ilk islom tarixidagi voqealar hamda hadislar (Muhammad aytganlari)ning turli talqinlariga asoslanadi. Sunniylarning fikricha, Muhammad oʻz oʻrniga oʻrinbosar tayinlamagan va buning oʻrniga musulmon jamiyati oʻz orasidan rahbar tanlashni maqsad qilgan. Ular Saqifada saylangan Abu Bakr va uning vorislari hukmronligini qabul qiladilar va ularni birgalikda Roshidun xalifalari deb ataladi. Boshqa tomondan, oʻn ikki imom, Gʻadir-Xum voqeasi paytida, Islomning markaziy diniy matni Qur’onning 5:67-oyati nozil qilinganidan keyin Ali ilgari Muhammad tomonidan oʻz merosxoʻri etib tayinlangan deb hisoblashgan. Ular Muhammadga ergashgan hukmdorlarni noqonuniy deb bilishadi. Buning oʻrniga, Muhammadning qonuniy vorislari Ali va uning nasl-nasabidan ilohiy tomonidan tayinlangan oʻn bir imom ekanligiga ishonishadi. Oʻn ikki imom eʼtiqodiga koʻra, imomlarning oxirgisi Mahdiy hijriy 260-yilda (milodiy 874) dushmanlar tufayli gaybga uchradi[1]. Mahdiyning kelishini koʻpchilik musulmonlar kutmoqda, garchi turli mazhablar u haqida turli qarashlarga ega boʻlsa ham[2].

  1. Momen (1985)
  2. Momen (1985)

© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search