Ekwatoriaal-Guinee

Republiek Ekwatoriaal-Guinee
República de Guinea Ecuatorial (Spaans)
République de Guinée équatoriale (Frans)
República da Guiné Equatorial (Portugees)

Vlag Wapen
Nasionale leuse: Unidad, Paz, Justicia (Spaans vir: "Eenheid, Vrede, Geregtigheid")
Volkslied: Caminemos pisando las sendas de nuestra inmensa felicidad (Spaans vir: "Kom ons loop die paaie van ons groot vreugde")
Hoofstad	Malaboa 3°45′N 8°47′O / 3.750°N 8.783°O / 3.750; 8.783
Grootste stad	Bata
Amptelike tale	Spaans, Frans en Portugees[1][2]
Regering • President • Adjunkpresident • Eerste minister	Dominante party semi-presidensiële republiek Teodoro Obiang Nguema Mbasogo Teodoro Nguema Obiang Mangue Manuela Roka Botey
Onafhanklikheid Onafhanklikheid • van Spanje • Huidige grondwet	12 Oktober 1968 16 November 1991
Oppervlakte  - Totaal    - Water (%)	28 050 km2  (141ste) 10 830 myl2 feitlik niks
Bevolking  - 2022-skatting  - Digtheid	1 679 172[3] (154ste) 24,1 / km2 (187ste) 62,4 / myl2
BBP (KKP)  - Totaal  - Per capita	2023-skatting $29,211 miljard[4] $18 917[4]
BBP (nominaal)  - Totaal  - Per capita	2023-skatting $15,576 miljard[4] $10 087[4]
MOI (2021)	0,596[5] (145ste)  –  medium
Geldeenheid	Frank (XAF)
Tydsone  - Somertyd	WAT (UTC+1) nie toegepas nie (UTC+1)
Internet-TLD	.gq
Skakelkode	+240
a. Oyala (onder konstruksie).

Ekwatoriaal-Guinee (Spaans: Guinea Ecuatorial, [giˈnea ekwatoˈɾjal], luister (hulp·inligting); Frans: Guinée équatoriale; Portugees: Guiné Equatorial), amptelik die Republiek Ekwatoriaal-Guinee (Spaans: República de Guinea Ecuatorial, [reˈpuβlika ðe ɣiˈnea ekwatoˈɾjal], luister (hulp·inligting); Frans: République de Guinée équatoriale, [ʁepyblik də ɡine ekwatoˈʁjal]; Portugees: República da Guiné Equatorial, [ʁɛˈpublikɐ dɐ giˈnɛ ˌekwɐtuɾiˈaɫ]), is 'n republiek geleë in Sentraal-Afrika met 'n oppervlakte van 28 000 vierkante kilometer. 'n Voormalige kolonie van Spaans-Guinee, en die onafhanklikheidsnaam is verleen aan die gebied waar dit geleë is, naby die Ewenaar, asook die Golf van Guinee. Ekwatoriaal-Guinee is die enigste soewereine land van Afrika waar Spaans die amptelike taal is. Volgens die 2022-skatting is die geraamde bevolking meer as 1,6 miljoen.

Ekwatoriaal-Guinee bestaan uit twee dele, afsonderlike eilande en die vastelandstreek. Die eilande van Ekwatoriaal-Guinee bestaan uit die eilande van Bioko (voorheen Fernando Pó) in die Golf van Guinee en die provinsie van Annobón, 'n klein vulkaniese eiland suid van die ewenaar. Bioko-eiland is die mees noordelike deel van Ekwatoriaal-Guinee en is die setel van die land se hoofstad Malabo. Die eilandnasie van São Tomé en Príncipe lê tussen Bioko en Annobón. Die vastelandgebied Rio Muni grens aan Kameroen in die noorde en Gaboen aan die suide en die ooste. Dit is die gebied van Bata, Ekwatoriaal-Guinee se grootste stad, en Ojala, die land se beplande toekomstige hoofstad. Rio Muni sluit ook verskeie klein eilandjies in soos Corisco, Elobey Grande en Elobey Chico.

Sedert die middel-1990's het Ekwatoriaal-Guinee een van Afrika suid van die Sahara se grootste olieprodusente geword. Met 'n bevolking van meer as 750 000 is dit, per kapita, die rykste land in Afrika,^[6] en sy Bruto binnelandse produk (BBP) per kapita is die 69ste grootste in die wêreld;^[7] Die rykdom word egter baie oneweredig versprei en baie min mense baat by die olierykdomme. Volgens die Verenigde Nasies het minder as die helfte van die bevolking toegang tot skoon drinkwater en 20% van die land se kinders sterf voordat hulle vyf jaar oud is.

Die land se outoritêre regering spog met een van die swakste rekords vir menseregte in die wêreld en word permanenent onder die "swakste onder die swakkes" van Freedom House se jaarlikse verslag oor politieke- en burgerregte gereken.^[8] Verslaggewers Sonder Grense plaas president Teodoro Obiang Nguema Mbasogo onder hul "roofdiere" van persvryheid.^[9] Mensehandel word veral uitgesonder in die Amerikaanse Trafficking in Persons Report van 2012, met verwysing dat: "Ekwatoriaal-Guinee 'n bron en bestemming is vir vroue en kinders waar hulle onderwerp word aan dwangarbeid en sekshandel." Die verslag plaas Ekwatoriaal-Guinee op "vlak 3" as 'n land op die laagste (slegste) vlak.

1. ↑ (pt) Government of the Republic of Equatorial Guinea (22 Julie 2014). "Guinea Ecuatorial, miembro de la Comunidad de Países de Lengua Portuguesa". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 27 Februarie 2020. Besoek op 30 Junie 2016.
2. ↑ (en) "Equatorial Guinea Adds Portuguese as the Country's Third Official Language". PRNewsWire. 14 Oktober 2011. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 12 Junie 2018. Besoek op 18 Julie 2015.
3. ↑ (en) "Equatorial Guinea". Central Intelligence Agency. Besoek op 3 Februarie 2023.
4. ↑ ^{4,0 4,1 4,2 4,3} (en) "Equatorial Guinea". Internasionale Monetêre Fonds. Oktober 2022. Besoek op 3 Februarie 2023.
5. ↑ (en) "Human Development Report 2021/2022" (PDF). United Nations Development Programme. 2021. Besoek op 3 Februarie 2023.
6. ↑ (en) GDP – per capita (PPP) – Country Comparison.
7. ↑ (en) GDP – per capita (PPP) Geargiveer 24 April 2013 op Wayback Machine, The World Factbook, Central Intelligence Agency.
8. ↑ (en) "Worst of the Worst 2010" (PDF). Geargiveer (PDF) vanaf die oorspronklike op 22 November 2010. Besoek op 22 November 2010.
9. ↑ (en) Equatorial Guinea – Reporters Without Borders Geargiveer 15 Oktober 2010 op Wayback Machine.