Detranzycja

Detranzycja – proces zatrzymania lub odwracania tranzycji płciowej^[1][2]. Rozumiana jest jako zaprzestanie terapii korekty płci i próba cofnięcia zmian, jakie zaszły w jej wyniku. Nakierowana jest na przywrócenie cech płciowych zgodnych z płcią przypisaną przy narodzinach^[3]. Niektóre osoby przechodzą detranzycję tymczasowo, a inne permanentnie^[4]. Detranzycja nie jest tożsama z odczuwaniem żalu z powodu tranzycji. Decyzja o zaprzestaniu procesu tranzycji może być podjęta ze względu na zmianę tożsamości płciowej lub inne powody, takie jak obawy dotyczące zdrowia, presja społeczna, dyskryminacja, stygmatyzacja^[5], przekonania polityczne^[6] lub religijne^[7].

Szacunkowa częstość występowania detranzycji różni się w zależności od definicji i metodologii, a szacunki wahają się od 1% do 8%^[8]. Chociaż niektóre badania podają częstość występowania na poziomie 8%, obejmuje to 3% ankietowanych, którzy w momencie badania przeszli detranzycję oraz 5% badanych, którzy zrobili to tymczasowo w przeszłości^[8][9]. Badania podające wyjątkowo niską lub wysoką częstotliwość występowania zawierają różnego rodzaju ograniczenia i błędy metodologiczne^[10][11].

Badań formalnych nad detranzycją jest niewiele^[12][13], budzą kontrowersje polityczne^[12] i charakteryzują zjawisko w sposób niespójny^[14]. Zainteresowanie tym zjawiskiem jest przedmiotem licznych sporów, a niektórzy naukowcy twierdzą, że temat ten podlega cenzurze^[15][16][17]. Niektórzy dawni detranzycjonerzy żałują detranzycji oraz decydują się później na ponowną tranzycję^[18][19][20]. Niektóre organizacje mające powiązania z terapią konwersyjną wykorzystywały narracje o detranzycji do propagowania transfobicznej retoryki i przepisów prawnych^[21].