Ecumenismu

Ecumenismu
cooperación (es) y interconfessionalism (en)

Ecumenismu ye l'enclín o movimientu que busca la restauración de la unidá de los cristianos, esto ye, la unidá de les distintes confesiones relixoses cristianes «históriques», dixebraes dende los grandes cismes. Del griegu antiguu «οἰκουμένη» (oikoumenē, anque se pronuncia ikuméni, “tierra habitada”). Magar el términu «oikoumenē» utilizar dende los tiempos del Imperiu Romanu pa espresar la totalidá de les tierres conquistaes, el mundu como unidá, na actualidá la pallabra «ecumenismu» tien una significación eminentemente relixosa, y ye usada p'aludir a los movimientos esistentes nel senu del cristianismu que'l so propósitu consiste na unificación de les distintes denominaciones cristianes que se topen dixebraes por cuestiones de doctrina, d'historia, de tradición o de práutica.

L'ecumenismu ye distintu del diálogu interreligioso; esti postreru consiste na busca de cooperación ente distintes relixones (tantu les relixones abrahámiques —xudaísmu, cristianismu y islam— como otres).^[1][2][3]

Nel sentir de numberoses personalidaes cristianes del últimu sieglu, l'ecumenismu constitúi un camín de superación de les divisiones ente los cristianos, n'orde al cumplimientu del mandatu de Cristu: «[...] que toos sían unu [...]» (Juan 17, 21).^[4]

Ente les munches personalidaes relevantes que tienen o tuvieron influencia nel desenvolvimientu de la conciencia ecuménica atópense Robert Gardiner, el teólogu Yves Congar, l'hermanu Roger Schutz —fundador de la Comunidá ecuménica de Taizé—, Chiara Lubich —fundadora del Movimientu de los Focolares—, el patriarca Atenágoras I, los papes Xuan XXIII, Pablo VI y Xuan Pablo II, y el arzobispu de Canterbury Rowan Williams.

1. ↑ Küng, Hans (1993). El cristianismu y les grandes relixones. Escontra'l diálogu col islam, l'hinduismu y el budismu, 538 páxines, Madrid: Ediciones Cristiandá. ISBN 978-84-7057-411-5.
2. ↑ Gómez Rincón, Carlos Miguel (2008). Diálogu interreligioso: el problema de la so base común. Bogotá: Centru d'Estudios Teolóxicos y de les Relixones Editorial Universidá del Rosario. ISBN 978-958-8298-94-8.
3. ↑ Musser, Donald W.; Sutherland, D. Dixon (2005) War Or Words?: Interreligious Dialogue as an Instrument of Peace. EE. XX.: Pilgrim Press. ISBN 978-0-8298-1683-9.
4. ↑ Kasper (2008). Caminos d'unidá. Perspectives pal ecumenismu, p. 59.