Ketamien is 'n verdowingsmiddel wat medies gebruik word vir induksie en instandhouding van narkose. Dit word ook gebruik as 'n behandeling vir depressie, 'n pynstiller en as 'n ontspanningsmiddel.[1] Ketamien is 'n redelik nuwe verbinding wat in 1962 van fensiklidien verkry is, in die strewe na die ontwikkeling van 'n veiliger narkose met minder hallusinogene effekte.[2]
Lewer- en urinêre toksisiteit is aangemeld onder gereelde gebruikers van hoë dosisse ketamien vir ontspanningsdoeleindes.[3]
Ketamien is vir die eerste keer in 1962 gesintetiseer en in 1970 goedgekeur vir gebruik in die Verenigde State.[1] Dit word gereeld in veeartsenykunde gebruik en was wyd gebruik vir chirurgiese narkose in die Viëtnamoorlog.[4] Saam met ander psigotropiese middels is dit op die Wêreldgesondheidsorganisasie se lys van noodsaaklike medisyne.[5]
↑Peltoniemi MA, Hagelberg NM, Olkkola KT, Saari TI (September 2016). "Ketamine: A Review of Clinical Pharmacokinetics and Pharmacodynamics in Anesthesia and Pain Therapy". Clinical Pharmacokinetics. 55 (9): 1059–77. doi:10.1007/s40262-016-0383-6. PMID27028535. S2CID5078489.
↑Orhurhu VJ, Vashisht R, Claus LE, Cohen SP (April 2022). "Ketamine toxicity". StatPearls. Treasure Island (FL): StatPearls Publishing. PMID31082131. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 16 Mei 2022. Besoek op 18 Augustus 2022.
↑World Health Organization (2021). World Health Organization model list of essential medicines: 22nd list (2021). Geneva: World Health Organization. hdl:10665/345533. WHO/MHP/HPS/EML/2021.02.