Minarete

Minarete ye'l nome col que se traduz la pallabra árabe منار (minar o manār), que designa a les torres de les mezquites.

Esti nome procede del árabe, al través del francés minaret, tomáu del turcu, minara, que de la mesma lu toma del árabe. La pallabra árabe minar significa en realidá «faru», porque en sieglos pasaos yera frecuente l'allugamientu de lluces nos minaretes pa empobinar a los viaxeros escontra la ciudá. N'árabe la pallabra que designa más puramente a esta parte de la mezquita ye مئذنة mi'dhana, esto ye, llugar dende onde se realiza l'adhan o llamada a la oración; pues la so función ritual ye apurrir una redolada elevada por que'l muecín ( مُؤَذِّن mu'aḏḏin -"glayador"-) efectúe los cinco llamaes ( أَذَان adhan) qu'acaldía se faen pa convocar a la oración ( صلاة salat). Pa ello, el minarete suel tener na so parte más alta un balcón que lu arrodia, dende'l que se lleva a cabu la llamada. Na actualidá, el muecín suel ayudase con un sistema megafónicu por que s'oya con más facilidá nes grandes ciudaes.

1. ↑ en:El-Tabia Mosque.